Onze reis naar Schotland startte met een rit via de Eurochannel. Eerst moest Eva gecontroleerd worden bij de PetsControl, maar dan begint het avontuur. Via een zigzag van afgebakende stukken op een groot parkeerterrein naar de trein. Na 30 minuten kom je in een andere wereld terecht. De reis van zuid Engeland naar het noorden verloopt voorspoedig. Met een overnachting in een oud hotel rijden we ’s ochtends al snel Schotland in en kunnen genieten van de bijzondere landschappen. Aangekomen in Perth ontmoeten we de ouders van onze ruil-gasten. Met een heerlijke Zuid-Afrikaanse tongval worden ons de diverse ruimten getoond in ” het kasteel”. De oude Victoriaanse Koloniale woning is zo groot, dat wij elkaar regelmatig kwijt zijn. Beneden is er een grote eetkamer, een lounge, tv-videokamer, grote ontvangsthal met trap en dan een gedeelte voor het vroegere dienstpersoneel, met een keuken, butler-ruimte, diverse werkruimtes en een mooi betegelde gang. Het oude bel-systeem voor de “maid” was er nog steeds. Boven zijn er 5 slaapkamers met 3 badkamers. Wij mochten slapen in de gastenkamer met een 500 jaar oud bed uit een Wales-kasteel. De hele benedenverdieping heeft heel veel antieke houtornamenten, deuren, lambrisering, luiken voor de vensters en vooral de parketvloer is erg mooi. De plafonds in de grote ruimten hebben alle prachtige plafondornamenten.
Zoals het vroeger was, kunnen we alleen via de dienstbode-ingang aan de achterzijde in de woning komen. De grote houten voordeur staat wel vaak open om het zonlicht naar binnen te laten komen, maar die werd alleen maar gebruikt voor ontvangst van belangrijke gasten.
Wij voelen ons in dit huis koning en koningin.
Het Schotse landschap vinden wij heel erg mooi. Uiteraard heel veel groen, maar vooral de prachtige bossen in de directe omgeving van Perth met eeuwenoude oude bomen zijn zo mooi om jaloers op te zijn. Elke dag maken we wel een wandeling in een van de parken of bossen samen met Eva. Ze kan jammer genoeg niet los lopen, overal ruikt zij de geur konijnen, vossen en andere dieren. We gaan naar het uiterste oosten van deze regio een klein vissersdorp Crail. Nadat we hebben gegeten in een klein restaurant (East Neuk!) met een winkeltje erbij, raken we elkaar kwijt. Ik ga betalen en denk dat Riny alvast naar buiten is gelopen. Buiten denk ik dat ze alvast naar de auto is gelopen. In het afgelegen dorp is er geen GSM verbinding. Uiteindelijk krijgen we weer contact, maar ja toen was ik al bij de auto. Een van
de andere dagen maken we een tocht naar het zomerkasteel van de Queen “Balmoral”. De landschappen van de Highlands zijn heel mooi, glooiend en bedekt met een groene deken in afwisselende groen / geel / grijze kleuren. Op het landgoed Balmoral mag ik met mijn ” Blue Badge” tot dicht bij het kasteel rijden. Het is overigens zeer opvallend, dat in de UK er zeer veel voorzieningen zijn voor mensen met lichamelijke beperkingen. Overal dichtbij de ingang van een winkel of museum verschillende grote afgebakende parkeerplaatsen.
Een van onze mooiste tochten maken we naar Glen Coe aan de westkust. Opnieuw dwars door de Highlands. Regelmatig maken we een stop om van het landschap te genieten. Wij zijn niet de enige die dat doen, ook Japanners om hun sportschoenen en regenjassen aan schieten honderden foto’s. Ondanks de vele toeristen op de route is het een bijzondere tocht en dat met mist en regen, maar ja, dat is het typische Schotse weer blijkbaar. In een restaurant in Glencoe worden we voor het eerst met Eva naar buiten gestuurd om op het terras te gaan zitten. De Schotten zijn zeer vriendelijk voor honden, vaak willen ze haar aaien. In een leuk winkeltje koop ik hier mijn handgemaakte Schotse pet.
In het centrum van Perth zien we een winkel waar je de echte Schotse kilt kunt kopen. Een volledige kilt inclusief schoenen, bovenstuk en sierraden begint vanaf 1500 Schotse Pond.
Op onze terugweg brengen we ook nog een bezoek aan Bart en Keetie in Milton Keynes. Hun nieuwe huis hadden we nog niet eerder gezien. Alhoewel het een mooi groot huis is, was het voor ons toch een flinke overgang. Van een kasteel naar nieuwbouw woning. Maar goed, dat wij niet meteen waren doorgereisd naar ons eigen “kleine huisje”. Met een eigen kweek van groenten en andere producten maakte Keetie een heerlijke salade. Wij trakteren hen op een etentje in een India’s restaurant. Keetie wist wel raad met de voor ons onleesbare gerechten. Het restaurant was een restaurant waar alleen locale Indiërs komen. Wij waren de enige blanke mensen. De keuze van Keetie was perfect, een mengeling van zoet, zuur en pittig.
Wat een mooie reis weer Ger en Riny.
Een prachtige natuur een heel andere reis dan jullie zon reizen