2024-59 Italië Sardinië

We maken eerst een tussenstop bij het vakantiehuis van Marjolein en Robert Jan in de buurt van Brignoles (Frankrijk). Na enkele gezellige dagen samen met hen en de kleinkinderen reizen we door naar Genua.

Daar nemen we op 29 april de nachtboot naar Sardinië. We hebben een speciale buitenhut, waarin ook Eva mag slapen. Voor haar is het wel een heel lange nacht. Er zou een uitlaatplek zijn op de boot, maar Eva is gewend aan gras, maar ja dat hebben ze niet op de boot. Na aankomst in Porto Vecchio hebben wij maar snel een groot grasveld opgezocht voor Eva. Van hieruit rijden we ruim 250 km naar de zuid-oostkust Cala Sinzias. We worden hartelijk ontvangen door Martina en Antonio.

Zij hebben in een vakantiecomplex een leuk villa op 500 meter van het strand.Nadat we alles hebben uitgepakt, gaan we naar het prachtige witte strand. Nou daar had Eva veel zin in. Lekker met haar kont in het water en daarna rollebollend door het zand. Ondanks de redelijk straffe wind is het goed toeven op het strand en de nabij gelegen strandtent. Omdat het nog vroeg in het seizoen is, zijn de traditionele opgestelde parasols en strandbedden gelukkig nog niet aanwezig. De dagen erna maken we nog enkele leuke autoritten in de bergachtige omgeving. Heel vaak hebben we tijdens de autorit een doorkijk naar de azuurblauwe Middellandse zee De streek heeft de bekende naam Costa Rei met als belangrijkste plaats Muravera. We hebben het geluk dat het buiten het seizoen is, we kunnen met de auto tot heel dicht bij een mooi uitkijkpunt rijden; Sentiero scoglio di Peppino.

Op vrijdag 10 mei sluiten we het verblijf in deze villa af en rijden naar Girasole waar we onze vrienden Donatella en Sebastiano ontmoeten. Met hen hebben we een ruil gehad in 2010 en daarna is de vriendschap gebleven. Ook in 2013 en 2016 hebben wij hen ontmoet. Met duizend en een kussen worden we ontvangen. Binnen de kortste tijd is het Italiaanse taalniveau van Riny als vanouds. De spraakwaterval van Donatella houdt niet op. We hebben elkaar natuurlijk ook veel te vertellen, over de kinderen en de kleinkinderen.

   ……….

Haar vader Nino is inmiddels overleden, haar moeder en blinde broer Sergio verblijven in een verzorgingshuis.  We mogen slapen in het appartement onder het huis. Met Donatella en Sebastianio maken we enkele leuke trippen in de omgeving, onder andere naar Torre di Bari en het mooie strand met de naam Spiaggia di Coccorocci. ’s Avonds rijden wij naar het hoog in de bergen gelegen Baunei. We worden getrakteerd op een diner in een traditionele herdershut. Maar ja, dat is wel afzien voor de auto. Over een keien en kiezelpad rijden we ruim 5 kilometer hotsend en botsend de berg op. Uiteindelijk komen we bij het restaurant aan, waar het nog niet zo gemakkelijk is om te parkeren. De typische Sardijnse gerechten smaken heerlijk. In het donker moeten we hetzelfde keienpad weer terug. We zijn met zijn vieren blij als we uiteindelijk weer op gewoon asfalt rijden.

Zondag 12 mei ontmoeten we de moeder van Donatella, we rijden in 2 auto’s naar het verzorgingshuis waar Sergio woont. Opnieuw bergop – bergaf rijden we kilometers lang door een vrijwel verlaten gebied. Uiteindelijk gaan we naar een soort van der Valk restaurant waar hele Sardijnse families aan grote tafels de lunch gebruiken.

…..

Op maandag 13 mei rijden we naar het appartement van Donatella en Sebastiano in Quarto St. Elena. Het appartement is van binnen heel mooi ingericht. Aan de buitenkant van het flatgebouw hangen schilders als acrobaten aan lange touwen om de buitenmuren van de appartementen te restaureren. De omgeving is een groot contrast met Girasole en de Costa Rei. Quarto St. Elena is een buitenwijk van Cagliari, het verkeer en de bedrijvigheid op het industrieterrein is duidelijk hoorbaar.

In Cagliari is een speciaal strand waar de honden mogen los lopen. Hier steelt Eva opnieuw de show door met haar kont verschillende keren in het zeewater te gaan zitten.

Op 17 mei nemen we weer de avondboot in Porto Torres richting Genua.

schuif of druk op de pijlen voor meer foto’s