de4jgt

In deze Italiaanse villa, waren we beschermd door een echte “Wolf”. Deze villa lag op een ommuurd terrein, waar ook de ouders van Christiana een huis hadden. Met hen hadden we vrijwel dagelijks contact, voor Riny een mooie gelegenheid om haar Italiaans te oefenen. Cerenova ligt dicht bij Pavia in het stroomgebied van de po. In deze periode zijn de temperaturen hoog tot zeer hoog 30 -35 graden. Meer dan eens zijn we een stukje met de auto gaan rijden, met de airco aan om een beetje af te koelen. Overdag warm, oké, maar ’s nachts koelde het vrijwel niet af, dan wordt het slapen toch wel heel lastig en zweterig.

In de buurt Pavia bezochten we een heel mooi klooster (Certosa di Pavia), met aan de voorzijde een gevel, met ongekend fijn snijwerk in het marmer.

Ook was er in de buurt een dorp met een grote groep lepelaars, nabij een aangrenzend dierenpark. Weet je hoe schildpadden “het doen?”  Heeeeeeeeeel langzaam, met veel gekreun.

De lupo was handtam, maar van vreemden moest hij echt niets hebben.Naar alles loeide ie als een echte wolf, de vuilnisauto, voorbijgangers.

 

Omdat de temperaturen overdag heel hoog zijn gaan we met de moeder van Christiana naar een appartement in Fivizzano een bergdorpje in de buurt van La Spezia, daar is het lekker koel, in ieder geval ’s nachts. Voor het eerst kunnen we “genieten”van de karaokekunsten van de Italianen. Vlakbij is een cafe met een groot terras. Tot ’s nachts 4.00 uur horen we alle Napolitaanse en andere Italiaanse liederen van de top 1000 voorbij komen.

De vader van onze Italiaanse gast, een trotse verzamelaar van oude Italiaanse automerken. Zo’n mooi gestylede Italiaanse auto blijft een streling voor het oog. Door de ouders waren we uitgenodigd voor een diner in een dorp 60km verderop. Met 200km over de autoweg in een dikke BMW is niet echt ons ding. Ik vroeg of hij weleens aangehouden was, door de politie. Ja, natuurlijk, maar voor een briefje van €100,00 achter je rijbewijs zijn ze zeer gevoelig. Je moet het niet te opzichtig in je portefeuille steken, dan zijn ze beledigd. OK, maar ik houd me toch maar liever aan de snelheid.

 

 

 

 

Ons verblijf in deze mooie Belgische villa, is voor herhaling vatbaar.

De Belgische bossen in de buurt waren in hun mooiste herfstkleuren.

Riny was natuurlijk de waaghals, die durfde te zwemmen in het natuurzwembad tussen de kikkers en de vissen.

Tijdens de fietstochten, hebben wij gebruik gemaakt van het fietsnetwerk met nummers, meer dan eens zijn we verdwaald. Dat we daardoor toevallig bij een trappistenklooster uitkwamen was meer geluk dan toeval.

 

 

 

Een geweldig verblijf van 10 dagen in deze typische Engelse cottage Ludham-Norfolk. Ons eigen huis is klein met een laag plafond, maar hier waren de deuren en ramen nog kleiner. Het leven in dit typisch Engelse dorpje was stil blijven staan, afgezien van de moderne auto’s, zag het er allemaal jaren 50-60 uit, de pub – de kruidenier – het postkantoor.

In dit gebied met 10-tallen meren en kanalen kun je niet zonder boot.

We mochten zelfs de elektrische sloep gebruiken voor tochtjes in de Engelse kanalen. Ze hadden ook een zeilboot, maar daar mochten we niet aankomen.

Een vriend van de Engelse gasten, kwam regelmatig zijn mooie auto’s showen.

Voor de eerste keer met de auto naar UK, links rijden blijft spannend, gelukkig ging het goed.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijwel midden in het centrum van Parijs een mooi luxe appartement in een heel sjieke wijk voor een weekje. Een appartement op de 4e verdieping met zo’n echte Parijse ijzeren liftkooi.

De kinderen van onze ruilgasten waren er zeer verbaasd over, dat je in Breskens zomaar kunt fietsen op straat en dat ze in de tuin en de boomgaard met de bal mochten spelen.
De Franse dame, schreef in haar e-mail vlak voor dat ze naar ons toekwamen: “Ze had het huis nog extra mooi gemaakt met enkele bloemen aan de ramen”. OK in elke raambak 5 geraniums. Op mijn terras stonden inmiddels 35 geraniums en 20 fuchsia’s in de bloei.

Nog 3 bijzondere ervaringen:
1) Deze mensen hebben ons ontvangen, uiteraard kregen we een heerlijke bakje koffie. Toen zij vertrokken waren, wilde ik nog een kopje koffie. Ik kon nergens de koffie meer vinden. Pas 2 dagen later ’s avonds bij het koken zag ik dat de koffie in een blik in de koelkast stond.
2) Na een stadswandeling dronken we een glas wijn op een nabijgelegen terras. Riny ontdekte later, dat ze haar schoudertas had laten liggen.  Ze rende heel hard 500 meter terug naar het tafeltje, waar 3 lachende allochtonen jongens, zeiden: “Mevrouw, fijn dat u weer terug bent, wij hebben op uw tas gepast.”
3) Op een ochtend kregen we van de Franse dame een verontrustend telefoontje, tijdens het stoeien had een van de kinderen, per ongeluk een lamp omgestoten. De glazen kap was kapot. Zij wilde per sé dat haar zoon de kosten van die lamp vergoedde. Zij verexcuseerde zich wel 10 keer. Zij had de kinderen nog zo op het hart gedrukt, voorzichtig te zijn met andermans spullen.
Uiteraard wilden wij geen vergoeding. Bij thuiskomst lag er €100,00 op de tafel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In oude origineel vakwerkhuis, de Belgisch Limburgse sfeer geproefd. Het huis staat vol met antieke meubels en gebruiksvoorwerpen.

Een schitterende mooie grote tuin, met achterin een dikke boom, met daarom een kippenren. De kippen gebruikte de ren alleen voor de eieren te leggen. ’s Nachts sliepen ze in de boom.

Uiteraard hebben we genoten van het Belgische land, met een bezoek aan Tongeren, maar ook een uitstap naar Maastricht moesten we natuurlijk inplannen.

 

 

 

 

Vlakbij het centrum van Gent een langweek-end in een “Natuur-huis”
De eigenaar had aan de binnenzijde van het appartement zoveel als mogelijk is, gewerkt met natuurlijke materialen, kleuren en vormen.