de4jgt

Een heerlijk weekje in een mooi appartement vlak bij het centraal station.

Alle luxe in het mooie appartement van Jacobien en alle culturele mogelijkheden vlak bij de hand.
Het appartement is op de bovenste (7e verdieping) in een omgebouwd pakhuis aan de Oostelijke handelskade. Een heel bijzondere plek. De oude structuren van het pakhuis waren nog goed zichtbaar.
We hebben genoten van een prachtig concert in het Concertgebouw, met het groot omroepkoor en de baszanger Dmitry Ulyanov. Ook een onverwacht kerkorgelconcert op de zondagmiddag in de Duif op de Prinsengracht was genieten.
We hebben het weekje Amsterdam ook gebruikt om een bezoek te brengen aan onze Home-Exchange vrienden op de Bloemgracht Inge en Marijke. Inge had heerlijk gekookt. Riny heeft nog nooit eerder gamba's gegeten, maar ze waren heerlijk.

Een bezoek aan het buitengebied Enkhuizen, Hoorn en Edam waren heel leuk om te doen. Wat heeft Nederland toch een mooie dorpjes.
De tip van Jacobien om goedkoop te parkeren op P&R Zeeburg (€1,00 per dag) heeft ons veel geld bespaard.

Bij de kennismaking in Amsterdam, bespraken we ook de zorg voor onze katten en kippen. De kippen mogen in de namiddag naar buiten als haar zoontje dat leuk vindt. "Nou, hij is niet zo'n dierenvriend, hij is dat niet gewend."

Na een weekje in de polder, en veel knuffelen met de katten en achter de kippen aanlopen, was hij helemaal van gedachten veranderd.

Van 25 mei tot i juni verblijven wij in een mooie landelijke villa in Wallonië in het kleine plaatsje Bras, vlak aan de grens met Luxemburg en dichtbij Bastogne.
Het huis van Marijse en Remi is versierd met 10 tallen libelle's in allerlei vormen, materialen en kleuren, zelfs het beddengoed is voorzien van libelle figuren. Remi is een fanatiek schilder, hij schildert natuurgetrouw de bijzondere gebouwen en landschappen. De inrichting van het huis is klassiek met veel kleur en bloemen. In de zeer grote tuin staan mooie grote bomen.
Het plaatsje Bastogne hadden we snel gezien, de enige oorlogstank kende we nog van eerdere bezoeken, het centrum viel nogal tegen. De omgeving met vele kleine dorpjes en schitterende vergezichten is zeer mooi en aantrekkelijk voor meerdere tochtjes. Ons viel wel op dat de dorpjes een "doodse indruk" maken, er is geen cafe, winkel, school of gezellig terras.
Een uitje vlak over de grens naar een groot winkelcentrum is natuurlijk heel aantrekkelijk al is het maar vanwege de benzineprijs en de goedkope alcohol.
Het bedevaartplaatsje Clerveaux hebben we ook nog een bezoek gebracht. Ook hier viel ons de overwegende grijze kleur van de huizen en daken op. Het maakt het allemaal wat somber, zeker als het wat donker weer.

In tegenstelling met andere verblijfsperiodes in de Ardennen hebben we nu nauwelijks regen gehad.

Eind augustus hebben we nog een korte vakantie gepland in Barbara Le Marche.

Onze Italiaanse gast Marida, kwam met het vliegtuig naar Brussel. Na een treinreis richting Brugge en vandaar met de bus naar Breskens. Wij ontmoetten Marida bij de veerhaven. Na een korte rondrit en verkenning van dorp, reden we naar ons huis voor een Nederlandse lunch. In ons huis aangekomen laten Marida kennismaken met de poezen, kippen en ons huis. Marida vond het opvallend geen heuvels te zien, in een toeristenboekje had ze gelezen dat er ook heuvels zijn in Nederland. 😉, die zijn er wel maar niet in deze regio.

Vol vertrouwen in de goede zorg voor onze dieren rijden we in de middag richting het zuiden.

Barbara is een klein dorpje midden in le Marche. Bij aankomst was het wel zoeken, de gps wees naar een klein straatje maar daar was het adres niet. Gelukkig spreekt Riny goed Italiaans, en kon ze aan mensen op straat vragen waar we moesten zijn. Tja, dat was nog niet zo gemakkelijk, niemand kende Merida bij naam en de foto van de groene poort werd niet zo maar herkend. Gelukkig was een van de vrouwen zo slim om aan de achterkant van de aangeven straat te gaan kijken. En ja hoor, daar was de groene poort.

De sleutel ging wel in het slot, maar ronddraaien ho maar, met veel engelengeduld en een vloek binnensmonds ging de deur eindelijk open.

Het huisje was een 3 kamer appartement met een heel grote kelder eronder. De inrichting was sober, maar goed alles was aanwezig, een typische Italiaanse kleine keuken, zelfs een wasmachine en tv. In de kelder, was ook nog een Hans en Grietje hok, met een grote oude houten spijlen deur. Na opening van de deur keek je in een donkere keldertrap diep onder de gewelven van het huis. De voorzijde was op straatniveau, de achterzijde was op kelderniveau, direct aan de piazza. Op de piazza was een heel klein winkeltje met heerlijke prosciutto crudo en parmezaanse kaas.

Het harde wit-brood was goed voor een kapot gehemelte. Gelukkig was er in het dorp ook nog een grotere supermarkt. Hier werkte een oudere heer bij de groente en fruitafdeling. Zijn leeftijd was ver boven de tachtig.

Le Marche is een heel mooi gebied, golvende heuvels, wisselende landschappen met unieke kleine dorpjes. Le Marche lijkt heel veel op Toscane is gelukkig niet zo toeristisch. De lange stranden aan de Oostkust met de rijen strandstoelen en parasols zijn niet zo ons ding. We gaan vast en zeker nog eens terug naar Le Marche.

We gaan voor een korte week naar een van de meeste sjieke dorpen in België.

In het Eiernest worden we allerhartelijkst ontvangen door Elke, Wim, Zeger en Marjoke.

Het contact voelt meteen heel warm aan. Marjoke verheugt zich al op het zorgen voor de kippen en de poezen. Dat zal wel goed komen. Als welkomsgeschenk kregen we een grote pot Advocaat uit de regio. Normaal een drankje voor oude dames, maar ja, zoiets lekkers laat je natuurlijk niet bederven. Het Eiernest is net als ons huis een samengesteld huis, oud en nieuwbouw op een mooie manier geïntegreerd. De nieuwbouw wordt op andere dagen gebruikt als B&B, maar nu even niet. In de keuken staat een supermooie AGA Cooker met 2 grote warmteplaten en 4 ovens. Het koken op zo'n cooker is in eerste instantie nog een hele puzzel, maar uiteindelijk lukt het toch. Aan de apparatuur en huishoudelijke artikelen in de keuken is te zien, dat Elke een "echte kookfan" is. In de diverse voorraadkasten staan vele potjes eigen gemaakte jam. In de woonkamer en de kamers op de eerste verdieping zijn de muren gestuct met leem en korensnippers of leem met schelpstukjes. Hierdoor wordt een natuurlijke biotoop in het huis gecreëerd. Het huis is rijkelijk voorzien van kunstwerken, boeken en cd's, we kunnen ons hart ophalen aan nieuwe kijk, lees en luisterervaringen.

St. Martens Latem is een kunstenaarsdorp. Sommige kunstenaars hebben een galerie. De prijzen bij de kunstwerken, hebben voor ons 2 of 3 nullen teveel. De villa's en de percelen zijn van buitengewoon proportionele maten, vrijwel allemaal omgeven met een hoge dichte haag. Het gebruikelijke vervoermiddel hier is een Ferrari, Porsche, Bentley, BMW, Mercedes en Audi en bij voorkeur de grootste - breedste uitvoering. Even een broodje halen bij de bakker, dat doe je toch gewoon met je Ferarri. In het dorp is het motto op de diverse terrassen "zien en gezien worden". Grappig is te zien, wie er naar wie zwaait, wie er een warme kus krijgt en wie er een 'luchtkus' krijgt. Uiteraard hebben ze hier diverse bakkerijen en traiteurs. De eigen gemaakte bonbons, oei die zijn wel heel lekker. We moeten bij thuiskomst de weegschaal maar herijken met -10kg.

We hebben diverse fietstochten gemaakt, door de mooie kleine dorpjes en langs de Leie. Zelfs een overtocht met een kleine met de hand voortbewogen veerpontje hebben we meegemaakt. Tot grote verrassing voor ons zuinige Ollanders was de overtocht helemaal gratis. Bij elke fietstocht trakteerden we ons zelf wel op een leuk terras, Riny een Portje, Ger een van de vele lekkere Belgische Trappisten.

Donderdag hebben we een trip naar Gent gemaakt, als de bus elk half uur voor de deur stopt, ga je natuurlijk met openbaar vervoer, een beleving op zich alleen al. Het centrum van Gent is heel mooi opgeknapt, de St Baafs Kathedraal en andere kerken, De Opera staan er weer mooi bij, de nieuwe Markthal, het voetgangersgebied een bezoek meer dan waard.

Bij thuiskomst kijken wij als eerste altijd in ons gastenboek, met de tekst van Elke, Wim en de kinderen waren wij zeer blij. De tekening van Marjoke krijgt een ereplaats op de 2 laatste bladzijdes in ons eerste gastenboek.

Als je met kerst in de sneeuw wilt zitten ga je natuurlijk naar het Noorden. Met de kerstdagen en de jaarwisseling verblijven we in een klein dorpje (Floda) vlakbij Göteborg. In een super groot huis met 18 deuren vieren we de feestdagen. We komen aan op 23 december na een vlucht Amsterdam -  Göteborg en gaan voor het eerst met een taxi van Über naar het huis.
's Middags gaan we boodschappen doen in de lokale supermarkt, en zien tot onze verbazing enkele flessen wijn in de prijsklasse die we thuis ook drinken.
Bij het uitpakken van de boodschappen bewonderen we het mooie etiket, tot onze schrik ziet Riny, dat er 0,0000000 % alcohol in zit. Nou vooruit dan gaan we morgen in een ander dorp naar de Staatswinkel voor drank. Op de winkeldeur hangt een bord van 24 t/m 27 december gesloten. In ons beste Engels vragen we aan een voorbij lopend koppel of er in een ander dorp of stad nog een Staatswinkel is die wel open is. Zij schieten keihard in de lach. Het is Kerstmis.....

Nou dat worden "droge" kerstdagen.
In huis met een grote salon, keuken, diverse kinderkamers, een sauna, een film-tv kamer, diverse werkkamers kun je elkaar zomaar kwijt raken. Het blijven altijd verrassend hoe mensen hun kamers,kasten en werkruimtes indelen. Blijkbaar is het toilet een ruimte voor bijzondere keuzes. In Oxford was het toilet versierd met oude kranten uit de 2e wereldoorlog, in dit huis in Zweden is een van de toiletten versierd met CD hoesjes. De ochtendkranten worden bezorgd rond 02:00 uur. Er komt een auto met 3 grote felle schijnwerpers op het dak de berg opgereden, de brievenbus wordt gezocht, via het raampje steekt de bezorger de krant door de brievenbus, en hup naar het volgende adres.

Het huis ligt heel mooi op een heuvel, tussen sparren, berkenbomen en dennenbomen. Je kunt hierdoor niet echt ver kijken, zeker als het ook nog na de Kerst heel mistig wordt. In Zweden begint het dan rond 15:00 uur al te schemeren. De wereld om ons heen is dan wel heel klein. Gelukkig klaart het weer enkele dagen later op en begint het te vriezen. Met een heldere strak blauwe lucht maken we diverse wandel en autotochten langs de eeuwig zingende bossen en meren, die zo strak zijn als een spiegel.

In het dorp is een mooi natuurgebied, met een flink klaterende beek. Via bruggetjes, houten looppaden en uitzichtpunten hebben we een mooie wandeling gemaakt door dit natuurgebied. Misschien is Göteborg in de zomer een gezellige stad, maar nu met een strakke noord-oosten wind viel het nogal tegen. Er is in een voormalige oude arbeiderswijk wel een gebied met gerestaureerde pandjes waarin leuke winkeltjes, restaurants en bar's zijn. Opmerkelijk is, als je in een lunchroom iets bestelt, dan moet dat aan een soort toonbank. De keuze aan macro-biotische / vegetarische gerechten is heel groot. Vooruit ze hebben ook wel een broodje kaas/ei. Ze schenken alleen maar alcohol van < 4 %. Nou doe dan maar een bruiswater en espresso.

De laatste 2 dagen, dan is het inmiddels al 2017 zien we eindelijk sneeuw, er ligt op de bomen en de wegen 5-10 cm sneeuw. Het ziet er opeens heel anders uit. We rijden al heel vroeg in de morgen terug met de taxi naar het vliegveld. We hadden nog wel een uurtje in bed kunnen blijven liggen. Met 10 grote veegmachines wordt de stijg-landingsbaan schoon geveegd. Ook het vliegtuig krijgt nog een volledige stoombeurt om alle ijs te verwijderen. Op de vlucht mag ik van Riny aan het raampje zitten, dan kan ik ook naar de mooie eilanden kijken aan de Zweedse kust. Na 1 minuut stijgen zitten we al in de wolken, dat blijft zo tot boven Nederland, 1 minuut voor de landing zien we het mistige Schiphol liggen. Wolkenluchten van boven zijn heel mooi, maar naar 5 minuten haal ik de slaap maar in.